ผู้แต่ง: ยุกต์กฤต กัณฑมณี

สถาบัน: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์

ปี: 2563

บทคัดย่อ: การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาความเป็นมาของสิทธิที่จะถูกลืม รวมถึงความหมายลักษณะและขอบเขตของสิทธิที่จะถูกลืม (2) ศึกษาหลักการคุ้มครองสิทธิที่จะถูกลืมและแนวทางในการให้ความคุ้มครองสิทธิที่จะถูกลืมตามกฎหมายระหว่างประเทศและกฎหมายต่างประเทศ (3) ศึกษาและวิเคราะห์แนวทางการให้ความคุ้มครองสิทธิที่จะถูกลืมในประเทศไทย โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยทางนิติศาสตร์ โดยการศึกษาวิจัยเอกสาร (Documentary Research) โดยการค้นคว้าข้อมูลที่เกี่ยวข้องจากหนังสือ บทความ วิทยานิพนธ์ คำพิพากษาของศาล ข้อมูลเอกสารในรูปแบบอิเล็กทรอนิกส์ เอกสารทางวิชาการ กฎหมายของประเทศไทย กฎหมายระหว่างประเทศและกฎหมายต่างประเทศ งานวิจัย

จากการศึกษาวิจัยพบว่าพระราชบัญญัติคุ้มครองข้อมูลส่วนบุคคล พ.ศ. 2562 มีบทบัญญัติที่เกี่ยวกับสิทธิที่จะถูกลืมที่ไม่ครอบคลุมและไม่มีการกำหนดหลักเกณฑ์ในการพิจารณาขอบเขตการใช้สิทธิ ดังกล่าวที่แน่นอนซึ่งอาจส่งผลให้การใช้สิทธิที่จะถูกลืมไม่มีผลใช้บังคับได้ในความเป็นจริง จึงสมควรให้มีการแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายโดยการกำหนดคำนิยามและหลักเกณฑ์การพิจารณาการใช้สิทธิที่จะถูกลืม เพื่อเป็นแนวทางในการให้ความคุ้มครองสิทธิที่จะถูกลืมที่สอดคล้องกับสภาพสังคมของประเทศไทย

Link เนื้อหา: https://so05.tci-thaijo.org/index.php/DPUSuthiparithatJournal/article/view/243482

Link file: https://so05.tci-thaijo.org/index.php/DPUSuthiparithatJournal/article/view/243482/165227